دانشمندان با بهرهگیری از روش تحریک مغناطیسی مغز، توانستهاند عملکرد یک شبکهی خاص مرتبط با حافظهی فضایی را بهبود بدهند.
به گزارش سافت گذر و به نقل اززومیت؛بر
اساس مطالعات انجامشده، میتوان ادعا کرد که قرارگیری و تحریک مغز در یک
میدان الکترومغناطیسی باعث بهبود عملکرد حافظه خواهد شد. محققین دانشگاه
Northwestern در تحقیقی نشان دادهاند که تحریک مغز در این روش باعث افزایش
عملکرد حافظه بهخصوص در یادآوری شکل و رنگ خواهد شد.
تحریک مغناطیسی مغز (TMS)
بهعنوان روشی بدون درد و غیرتهاجمی محسوب میشود و کارایی زیادی از خود
به اثبات رسانده است. با استفاده از این روش میتوان عملکرد حافظه را
افزایش دهد، در درمان بیماریهایی چون میگرن موفق شد؛ همچنین به افراد
توانایی کارهایی مثل بازی کردن یا ارسال پیام تنها با استفاده از نیروی مغز
داد.
در مطالعهی جدید، تحریک منطقهای و هدفدار مغز مورد بررسی
بوده است. بنابراین، پژوهشگران شبکهی درگیر در حافظهی فضایی را شناسایی
کردند و سعی در تحریک آن داشتند تا بدین وسیله عملکرد آن را بهبود بخشند. حافظهی فضایی
بخشی از حافظه است که مسئولیت به یادآوری فیزیک اجسام مثل شکل، رنگ و
اندازه را دارد. در این مطالعه بهبود عملکرد یادآوری مکان اشیاء مورد هدف
بوده است.
پس از تحریک شبکهی مغزی با قرارگیری در یک میدان
مغناطیسی، شرکتکنندگان وارد یک آزمون حافظه شدند. در این آزمون افراد در
جلوی یک نمایشگر نشانده میشوند و روی نمایشگر تعدادی نقطه بهصورت پراکنده
در یک شبکهی ماتریسی به نمایش درمیآیند. بعد از چند ثانیه این نقطهها
خاموش و از شرکتکنندگان خواسته میشود جای نقطهها را به یادآورند.
با
مقایسهی عملکرد شرکتکنندگان در گروه آزمایش با گروه کنترل، گروهی که
آزمون را بدون تحریک مغزی طی کردند، میتوان بهبود عملکرد مغزی را تا ۲۴
ساعت بعد از تحریک مشاهده کرد. نوارهای مغزی گرفتهشده هم نمرهی بهتر
افراد در آزمون را به شبکهی مغزی مرتبط میداند.
این آزمایش برای
اولین بار است که از TMS بهصورت خاص برای بهبود عملکرد یک بخش حافظه به
کار میرود. نویسندهی اصلی این پژوهش میگوید:
توانستیم
حافظهی افراد را با استفاده از یک شیوهی ویژه، تا ۲۴ ساعت بهبود دهیم.
در این روش شبکهی مغزی درگیر در یک حافظهی خاص، شناسایی و تحریک شد.
نتیجهی این تحقیق میتواند کمک فراوانی به بیماران آسیب مغزی یا زوال عقلی
کند و امیدها به پیدا کردن یک راه حل درمانی را افزایش دهد.
نتایج این تحقیق علمی در مجلهی Current Biology به چاپ رسیده است.